Tekst oryginalny:
ויצו המלך את יואב ואת אבישי ואת אתי לאמר לאט לי לנער לאבשלום וכל העם שמעו בצות המלך את כל השרים על דבר אבשלום
Biblia Hebraica Stuttgartensia:
וַיְצַו הַמֶּלֶךְ אֶת-יוֹאָב וְאֶת-אֲבִישַׁי וְאֶת-אִתַּי לֵאמֹר לְאַט-לִי לַנַּעַר לְאַבְשָׁלוֹם וְכָל-הָעָם שָׁמְעוּ בְּצַוֹּת הַמֶּלֶךְ אֶת-כָּל-הַשָׂרִים עַל-דְּבַר אַבְשָׁלוֹם׃
Biblia Warszawska:
Wydał też król taki rozkaz Joabowi i Abiszajowi, i Ittajowi: Łagodnie mi postąpcie z młodzieńcem, z Absalomem. A całe wojsko słyszało, gdy król dawał wodzom ten rozkaz odnośnie do Absaloma.
Biblia Tysiąclecia:
Król wydał polecenie Joabowi, Abiszajowi i Ittajowi: Ze względu na mnie z młodym Absalomem postępujcie łagodnie! Słyszało całe wojsko, jaki rozkaz wydał król przywódcom co do Absaloma.
Biblia Gdańska:
I rozkazał król Joabowi, i Abisajowi, i Itajowi, mówiąc: Łaskawie mi się obchodźcie z synem moim Absalomem. A wszystek lud słyszł, gdy przykazywał król wszystkim hetmanom o Absalomie.